علیه آپارتاید جنسی
مصاحبه نشریه بی حجاب با حمید تقوائی
بی حجاب: 8 مارس در راه است و امسال حزب کمونیست کارگری با شعار نه به آپارتاید جنسی و تلاش برای منزوی کردن جمهوری اسلامی بعنوان رژیم آپارتاید جنسی به استقبال 8 مارس می رود؟ چرا آپارتاید جنسی؟ و چه چیزی جمهوری اسلامی را رژیم آپارتاید جنسی می کند؟
حمید تقوائی: به نظر من این را تمام مردم ایران و بخصوص زنان در ایران کاملا حس میکنند و کاملا برایشان روشن است که منظور ما از آپاتاید جنسی چی هست.
ببینید در حق زنان تقریبا در همه دنیا ستم میشود و تبعیض هست، زنان همه جا افراد و شهروندان درجه دوم محسوب میشوند. ولی در ایران، جمهوری اسلامی بطور ویژه ای علیه زن هست و در واقع این یک حکومت زن ستیز است. اگر صرفا بگوئیم که در ایران زنها از حقوق خودشان برخوردار نیستند این هنوز حق مطلب را ادا نمی کند. این حکومت رسما و قانونا یک حکومت ضد زن است. حکومتی است که در قوانینش زن را با مرد مساوی نمیداند و نه تنها این بلکه در زندگی اجتماعی، در اجتماعات و فعالیتهای جمعی و حتی در مهمانیها و مجالس خصوصی افراد زن و مرد را از هم جدا میکند. در اتوبوسها، در کلاسهای درس، در میادین ورزشی، در استخرها، در پارکها و معابر عمومی، در کنار دریا و تفریحگاهها، در مجلس عزا و عروسی و کلا در زندگی اجتماعی زن و مرد طبق قانون و از نقطه نظر دولت نباید کنار هم باشند. به همین خاطر به معنی صریح و دقیق کلمه این حکومت، حکومت آپارتاید جنسی است.
بی حجاب: آیا آپارتاید جنسی به معنی جداسازی زن و مرد است؟ کلا این آپارتاید در جامعه چه ابعادی دارد و تا چه حد بر زندگی مردم (اعم از زن و مرد) تاثیر می گذارد؟
حمید تقوائی: ببینید جداسازی یک بخش از قضیه است.مساله این نیست که جداسازی میشود به این معنی که پنجاه پنجاه امکانات جامعه تقسیم میشود و یا قوانین در حق هر دو رعایت میشود. زن و مرد را جدا میکنند نه بعنوان دو بخش برابر، بلکه بعنوان تقسیم جامعه به یک بخش برتر و یک بخش فرودست و درجه دوم.
در رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی سیاهپوست اصلا انسان محسوب نمیشد. سیاهپوست از بسیاری از حقوق محروم بود. جامعه سفید پوست تعریف شده بود و سیاهپوست در واقع به عنوان یک شهروند درجه چندم محسوب میشد.
در جمهوری اسلامی هم همین حالت هست منتهی نسبت به زنان. جامعه را مردانه تعریف میکنند، انسان وعضو جامعه مرد محسوب میشود، و زن تابع مرد و نیمی از مرد تعریف میشود.
یک شاخص و سمبل این آپارتاید حجاب است. حجاب فقط یک لباس و یا یک پوشش نیست بلکه یک دیواری است که زن را حتی بعنوان فرد از محیط پیرامون خودش جدا میکند. چرا اینطور است؟ چون از نظر اسلام و حکومت اسلامی زن یک کالای جنسی محسوب میشود. یک کالای جنسی که در اخلاقیات اسلامی و در ارتجاع مذهبی موجب گمراهی شناخته میشود. زن یک کالائی است که تا وقتی ازدواج نکرده متعلق به پدر و برادر و مردان خانواده است و بعد از ازدواج متعلق به شوهر است و شوهر حق انحصاری استفاده از این کالا را دارد. حجاب فلسفه اش همین است. یعنی زن را ابتدا کالای جنسی معرفی کردن و بعد او را در یک بسته بندی سیاهی پیچیدن برای اینکه بقول خودشان چشم نامحرم به آن نیافتد. بری اینکه این کالا فقط متعلق به کسی باشد که شرعا حق استفاده انحصاری آنرا دارد.
به نظر من حجاب بطور خیلی روشن و واضحی نشان میدهد که منظور از آپاتاید جنسی چی هست. این حتی بسیار شنیع تر و ضد انسانی تر از وضعیتی است که در رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی وجود داشت. چون آنجا اقلا سیاهپوستان را باعث گمراهی سفید پوستان نمیدانستند و سیاهپوستان یه عنوان یک فرد میتوانستند هر جوری که میخواهند لباس بپوشند و رنگ پوستشان باعث گمراهی سفید پوستان تلقی نمیشد! در جامعه ایران زنان حکم سیاهپوستانی را در رژیم نژاد پرست دارند که حتی از نظر فردی مجاز نیستند هویت خودشان را و چهره و موی خودشان را بعنوان یک زن آشکار کنند.
حجاب اعلام اینست که جامعه اسلامی مردانه است و وقتی از فعالیتهای اجتماعی و حضوراجتماعی صحبت میشود، وقتی از مقامات و مناصب صحبت میشود، وقتی از ورزش و تفریح صحبت میشود اینها همه متعلق به مرد است و زن به تبع مرد موجودیت پیدا میکند. از نظر اسلام و حکومت اسلامی شما بعنوان یک زن یا خواهر کسی هستید یا همسر کسی هستید یا دختر کسی هستید و در هر حال حقوق و مکان اجتماعی تان در رابطه با مردها تعریف میشود. و زن باید طوری زندگی کند که این جامعه مردانه به هم نریزد، و دچار گناه ومعصیت نشود.
این به نظر من از تبعیض و اعمال بیحقوقی به زنان بسیار فراتر میرود. این صریحا و علنا تحقیر زن است، توهین به زن و انکار هویت انسانی زن است. و به این اعتبار توهین و بیحرمتی نسبت به مرد و به کل جامعه نیز هست. بهمین خاطر من فکر میکنم آپارتاید جنسی بهتر و روشن تر از هر اصطلاح دیگری وضعیتی که زنان در ایران دارند و این تبعیض فاحش و اهانت آمیزی و تحقیر آمیزی که این حکومت در حق زنان روا میکند را بیان میکند.
بی حجاب: چرا اهمیت دارد که جمهوری اسلامی را بعنوان رژیم آپارتاید جنسی به دنیا شناساند؟ جمهوری اسلامی، رژیم تحمیل حجاب و دهها بی حقوقی دیگر به زنان هم هست. چرا از میان همه اینها بر رژیم آپارتاید جنسی تاکید میکنید؟ آیا حجاب یا برخی دیگر از بیحقوقیهای زن فراگیر تر از آپارتاید جنسی نیست؟ تاکید بر آپارتاید جنسی، مبارزه مردم با حجاب را که هرروز در خیابانها و در ابعاد بسیار گسترده ای جریان دارد کمرنگ نمیکند؟
حمید تقوائی: این دو از هم جدا نیست وهمانطور که گفتم حجاب یک مظهر و سمبول آپارتاید جنسی است. آپارتاید در سطح فردی است. زن حتی به عنوان یک فرد باید با دیواری خودش را از جامعه جدا کند. کار کرد حجاب این هست. بنا براین وقتی ما تاکید میکنیم بر لغو آپارتاید جنسی منظور این نیست که یک سیاست دیگری و یا یک شعار دیگری را دنبال میکنیم. یک شکل مشخص و کاملا بارز آپارتاید جنسی حجاب هست و شعار برگرفتن حجابها و کنار گذاشتن حجابها امسال هم مورد تاکید ما است. این یک عرصه ای هست که زنان بطور فردی میتوانند دست به عمل بزند و عملا دیوار آپارتاید را درهم بشکنند و برعلیه آپارتاید جنسی بایستند.
اما به ابن نکته هم باید توجه کرد که اگر فقط علیه حجاب متمرکز شوید و علیه حجاب صحبت کنید به نطر من مساله را در ابعاد گسترده ترش معرفی نکرده اید و مورد حمله قرار نداه اید. درست است که حجاب یکی از بارزترین و شنیع ترین اشکال اعمال تبعیض به زنان و آپارتاید جنسی هست ولی آپارتاید در حجاب خلاصه نمیشود. همانطور که اشاره کردم جدائی زن و مرد در مدارس و دانشگاهها و مراکز تفریحی و ورزشی و حتی در مجالس مهمانی خصوصی تمام اینها از مصادیق مختلف آپارتاید جنسی است، اهانت به زن است و باید لغو شود.
نکته دیگری که مورد تاکید ما هست و این هم سیاست جدیدی نیست این هست که ما تلاش میکنیم و مبارزه میکنیم که جمهوری اسلامی بعنوان یک رژیم آپارتاید جنسی در دنیا طرد و منزوی شود.
آپارتاید جنسی بطور نسبتا جامعی اعمال بیحقوقی به زنان را بیان میکند و ماهیت زن ستیز این حکومت را به جهانیان معرفی میکند. بویژه باید توجه داشت که رژیمی مثل رژیم افریقای جنوبی در خاطره ها هست، مردم ماهیت ارتجاعی آنرا میشناسند و این سایقه ذهنی در افکار عمومی دنیا وجود دارد. یکی از دلایلی که بالاخره رژیم نژاد پرست آفریقای جنوبی شکست خورد و کنار زده شد این بود که و مردم مترقی و آزادیخواه جهان بر علیه اش بلند شدند و حتی دولتها را ناگزیر کردند که آن رژیم را تحریم کنند و روابطشان را با آن قطع کنند و در نهایت در اثر یک آگاهی و بیداری و بسیج جهانی بود که رژیم افریقای جنوبی شکست خورد و کنار زده شد. این سابقه به ما کمک میکند که بر همان ترتیب و بهمان قیاس مردم جهان را فرابخوانیم که بسیج شوند و صدای اعتراضشان را علیه جمهوری اسلامی بلند کنند. این رژیم هم از نظر ضدیت با انسان و انسانیت دست کمی از رژیم نژاد پرست آفریقای جنوبی ندارد. این یکی از دلایلی هست که ما فکر میکنیم باید بر مبارزه علیه آپارتاید جنسی متمرکز شد و حکومت را بعنوان حکومت آپارتاید جنسی افشا کرد.
در مبارزه مستقیم زنان ایران علیه جمهوری اسلامی طبعا حجاب همچنان نقش محوری را دارد و این تاکید ما بر افشاگری و مقابله با این حکومت بعنوان حکومت آپارتاید جنسی اتفاقا باید عزم ما را جزم تر کند برای اینکه علیه حجاب بمیدان بیائیم و زنان عملا در خود روز هشت مارس و بعنوان یک اقدام سمبلیک حجابها را کنار بگذارند . این فراخوان ما همچنان سر جای خودش هست. لغو آپارتاید جنسی و محکوم کردن این حکومت بعنوان حکومت آپارتاید جنسی یک عرصه ای هست که ما در یک مقیاس جهانی دنبال میکنیم و امیدواریم بتوانیم هر چه بیشتر سازمانهای مدافع حقوق زن سازمانهای مترقی و انساندوست و مدافعین حقوق بشر و اتحادیه های کارگری و غیره را متوجه این مساله کنیم، از آنها بخواهیم که حکومت اسلامی را محکوم کنند و همچنین دولتها را تحت فشار بگذارند، سازمانهای بین المللی را تحت فشار بگذارند، و از آنها بخواهند که حکومت اسلامی را محکوم کنند و روابط خود را با آن قطع کنند.
بی حجاب: رئوس فعالیت برای شناساندن جمهوری اسلامی بعنوان رژیم آپارتاید در سطح بین المللی و منزوی کردن آن در سطح جهانی از نظر شما کدام است؟
حمید تقوائی: همانطور که گفتم وقتی محور را مقابله با حکومت بعنوان یک رژیم آپارتاید جنسی قرار بدهیم آن موقع یک خواست اصلی 8 مارس امسال در ایران و در خارج کشور یاید لغو آپارتاید جنسی و محکوم کردن آپارتاید جنسی باشد. این باید یکی از شعارهای اساسی باشد. از نظر عملی یک قدم مهم و تعیین کننده در این راه کنار گذاشتن حجابها است. کنار گذاشتن و یا به اصطلاح برگرفتن حجابها در روز هشت مارس به مدت محدودی و بعنوان یک اقدام اعتراضی کاملا امکان پذیر است.
در سطح خارج کشور همانطور که گفتم ما تمام تلاشمان را میکنیم که تا با انتشار اطلاعیه ها و طومار ها و پتیشن ها از جانب سازمانهای مدافع حقوق زن، اتحادیه های کارگری و نیروهای مترقی و غیره چمهوری اسلامی بعنوان یک حکومت آپارتاید جنسی محکوم شود. ما سعی میکنیم موارد و مصادیق این آپارتاید را در مقابل چشم جهانیان قرار بدهیم و نشان بدهیم که چرا این حکومت دست کمی از حکومت نژادی در آفریقای جنوبی ندارد و چطور پنجاه درصد جامعه را رسما و علنا و قانونا انسان به حساب نمی آورد. این را باید به جهانیان نشان داد و اساس فعالیت ما این هست.
این را هم بگویم که هشت مارس تنها یکی از مناسبتها و فرصتها برای طرد جهانی حکومت اسلامی است. منزوی کردن جمهوری اسلامی فقط یک کمپین موردی نیست، یک سیاست اساسی حزب ما است که ما پیگیرانه دنبال میکنیم. امیدوارم در 8 مارس بتوانیم بیش از پیش و هر چه گسترده تر ماهیت کریه و ضد انسانی حکومت اسلامی را به جهانیان بشناسانیم.
بی حجاب: 8 مارس در راه است و امسال حزب کمونیست کارگری با شعار نه به آپارتاید جنسی و تلاش برای منزوی کردن جمهوری اسلامی بعنوان رژیم آپارتاید جنسی به استقبال 8 مارس می رود؟ چرا آپارتاید جنسی؟ و چه چیزی جمهوری اسلامی را رژیم آپارتاید جنسی می کند؟
حمید تقوائی: به نظر من این را تمام مردم ایران و بخصوص زنان در ایران کاملا حس میکنند و کاملا برایشان روشن است که منظور ما از آپاتاید جنسی چی هست.
ببینید در حق زنان تقریبا در همه دنیا ستم میشود و تبعیض هست، زنان همه جا افراد و شهروندان درجه دوم محسوب میشوند. ولی در ایران، جمهوری اسلامی بطور ویژه ای علیه زن هست و در واقع این یک حکومت زن ستیز است. اگر صرفا بگوئیم که در ایران زنها از حقوق خودشان برخوردار نیستند این هنوز حق مطلب را ادا نمی کند. این حکومت رسما و قانونا یک حکومت ضد زن است. حکومتی است که در قوانینش زن را با مرد مساوی نمیداند و نه تنها این بلکه در زندگی اجتماعی، در اجتماعات و فعالیتهای جمعی و حتی در مهمانیها و مجالس خصوصی افراد زن و مرد را از هم جدا میکند. در اتوبوسها، در کلاسهای درس، در میادین ورزشی، در استخرها، در پارکها و معابر عمومی، در کنار دریا و تفریحگاهها، در مجلس عزا و عروسی و کلا در زندگی اجتماعی زن و مرد طبق قانون و از نقطه نظر دولت نباید کنار هم باشند. به همین خاطر به معنی صریح و دقیق کلمه این حکومت، حکومت آپارتاید جنسی است.
بی حجاب: آیا آپارتاید جنسی به معنی جداسازی زن و مرد است؟ کلا این آپارتاید در جامعه چه ابعادی دارد و تا چه حد بر زندگی مردم (اعم از زن و مرد) تاثیر می گذارد؟
حمید تقوائی: ببینید جداسازی یک بخش از قضیه است.مساله این نیست که جداسازی میشود به این معنی که پنجاه پنجاه امکانات جامعه تقسیم میشود و یا قوانین در حق هر دو رعایت میشود. زن و مرد را جدا میکنند نه بعنوان دو بخش برابر، بلکه بعنوان تقسیم جامعه به یک بخش برتر و یک بخش فرودست و درجه دوم.
در رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی سیاهپوست اصلا انسان محسوب نمیشد. سیاهپوست از بسیاری از حقوق محروم بود. جامعه سفید پوست تعریف شده بود و سیاهپوست در واقع به عنوان یک شهروند درجه چندم محسوب میشد.
در جمهوری اسلامی هم همین حالت هست منتهی نسبت به زنان. جامعه را مردانه تعریف میکنند، انسان وعضو جامعه مرد محسوب میشود، و زن تابع مرد و نیمی از مرد تعریف میشود.
یک شاخص و سمبل این آپارتاید حجاب است. حجاب فقط یک لباس و یا یک پوشش نیست بلکه یک دیواری است که زن را حتی بعنوان فرد از محیط پیرامون خودش جدا میکند. چرا اینطور است؟ چون از نظر اسلام و حکومت اسلامی زن یک کالای جنسی محسوب میشود. یک کالای جنسی که در اخلاقیات اسلامی و در ارتجاع مذهبی موجب گمراهی شناخته میشود. زن یک کالائی است که تا وقتی ازدواج نکرده متعلق به پدر و برادر و مردان خانواده است و بعد از ازدواج متعلق به شوهر است و شوهر حق انحصاری استفاده از این کالا را دارد. حجاب فلسفه اش همین است. یعنی زن را ابتدا کالای جنسی معرفی کردن و بعد او را در یک بسته بندی سیاهی پیچیدن برای اینکه بقول خودشان چشم نامحرم به آن نیافتد. بری اینکه این کالا فقط متعلق به کسی باشد که شرعا حق استفاده انحصاری آنرا دارد.
به نظر من حجاب بطور خیلی روشن و واضحی نشان میدهد که منظور از آپاتاید جنسی چی هست. این حتی بسیار شنیع تر و ضد انسانی تر از وضعیتی است که در رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی وجود داشت. چون آنجا اقلا سیاهپوستان را باعث گمراهی سفید پوستان نمیدانستند و سیاهپوستان یه عنوان یک فرد میتوانستند هر جوری که میخواهند لباس بپوشند و رنگ پوستشان باعث گمراهی سفید پوستان تلقی نمیشد! در جامعه ایران زنان حکم سیاهپوستانی را در رژیم نژاد پرست دارند که حتی از نظر فردی مجاز نیستند هویت خودشان را و چهره و موی خودشان را بعنوان یک زن آشکار کنند.
حجاب اعلام اینست که جامعه اسلامی مردانه است و وقتی از فعالیتهای اجتماعی و حضوراجتماعی صحبت میشود، وقتی از مقامات و مناصب صحبت میشود، وقتی از ورزش و تفریح صحبت میشود اینها همه متعلق به مرد است و زن به تبع مرد موجودیت پیدا میکند. از نظر اسلام و حکومت اسلامی شما بعنوان یک زن یا خواهر کسی هستید یا همسر کسی هستید یا دختر کسی هستید و در هر حال حقوق و مکان اجتماعی تان در رابطه با مردها تعریف میشود. و زن باید طوری زندگی کند که این جامعه مردانه به هم نریزد، و دچار گناه ومعصیت نشود.
این به نظر من از تبعیض و اعمال بیحقوقی به زنان بسیار فراتر میرود. این صریحا و علنا تحقیر زن است، توهین به زن و انکار هویت انسانی زن است. و به این اعتبار توهین و بیحرمتی نسبت به مرد و به کل جامعه نیز هست. بهمین خاطر من فکر میکنم آپارتاید جنسی بهتر و روشن تر از هر اصطلاح دیگری وضعیتی که زنان در ایران دارند و این تبعیض فاحش و اهانت آمیزی و تحقیر آمیزی که این حکومت در حق زنان روا میکند را بیان میکند.
بی حجاب: چرا اهمیت دارد که جمهوری اسلامی را بعنوان رژیم آپارتاید جنسی به دنیا شناساند؟ جمهوری اسلامی، رژیم تحمیل حجاب و دهها بی حقوقی دیگر به زنان هم هست. چرا از میان همه اینها بر رژیم آپارتاید جنسی تاکید میکنید؟ آیا حجاب یا برخی دیگر از بیحقوقیهای زن فراگیر تر از آپارتاید جنسی نیست؟ تاکید بر آپارتاید جنسی، مبارزه مردم با حجاب را که هرروز در خیابانها و در ابعاد بسیار گسترده ای جریان دارد کمرنگ نمیکند؟
حمید تقوائی: این دو از هم جدا نیست وهمانطور که گفتم حجاب یک مظهر و سمبول آپارتاید جنسی است. آپارتاید در سطح فردی است. زن حتی به عنوان یک فرد باید با دیواری خودش را از جامعه جدا کند. کار کرد حجاب این هست. بنا براین وقتی ما تاکید میکنیم بر لغو آپارتاید جنسی منظور این نیست که یک سیاست دیگری و یا یک شعار دیگری را دنبال میکنیم. یک شکل مشخص و کاملا بارز آپارتاید جنسی حجاب هست و شعار برگرفتن حجابها و کنار گذاشتن حجابها امسال هم مورد تاکید ما است. این یک عرصه ای هست که زنان بطور فردی میتوانند دست به عمل بزند و عملا دیوار آپارتاید را درهم بشکنند و برعلیه آپارتاید جنسی بایستند.
اما به ابن نکته هم باید توجه کرد که اگر فقط علیه حجاب متمرکز شوید و علیه حجاب صحبت کنید به نطر من مساله را در ابعاد گسترده ترش معرفی نکرده اید و مورد حمله قرار نداه اید. درست است که حجاب یکی از بارزترین و شنیع ترین اشکال اعمال تبعیض به زنان و آپارتاید جنسی هست ولی آپارتاید در حجاب خلاصه نمیشود. همانطور که اشاره کردم جدائی زن و مرد در مدارس و دانشگاهها و مراکز تفریحی و ورزشی و حتی در مجالس مهمانی خصوصی تمام اینها از مصادیق مختلف آپارتاید جنسی است، اهانت به زن است و باید لغو شود.
نکته دیگری که مورد تاکید ما هست و این هم سیاست جدیدی نیست این هست که ما تلاش میکنیم و مبارزه میکنیم که جمهوری اسلامی بعنوان یک رژیم آپارتاید جنسی در دنیا طرد و منزوی شود.
آپارتاید جنسی بطور نسبتا جامعی اعمال بیحقوقی به زنان را بیان میکند و ماهیت زن ستیز این حکومت را به جهانیان معرفی میکند. بویژه باید توجه داشت که رژیمی مثل رژیم افریقای جنوبی در خاطره ها هست، مردم ماهیت ارتجاعی آنرا میشناسند و این سایقه ذهنی در افکار عمومی دنیا وجود دارد. یکی از دلایلی که بالاخره رژیم نژاد پرست آفریقای جنوبی شکست خورد و کنار زده شد این بود که و مردم مترقی و آزادیخواه جهان بر علیه اش بلند شدند و حتی دولتها را ناگزیر کردند که آن رژیم را تحریم کنند و روابطشان را با آن قطع کنند و در نهایت در اثر یک آگاهی و بیداری و بسیج جهانی بود که رژیم افریقای جنوبی شکست خورد و کنار زده شد. این سابقه به ما کمک میکند که بر همان ترتیب و بهمان قیاس مردم جهان را فرابخوانیم که بسیج شوند و صدای اعتراضشان را علیه جمهوری اسلامی بلند کنند. این رژیم هم از نظر ضدیت با انسان و انسانیت دست کمی از رژیم نژاد پرست آفریقای جنوبی ندارد. این یکی از دلایلی هست که ما فکر میکنیم باید بر مبارزه علیه آپارتاید جنسی متمرکز شد و حکومت را بعنوان حکومت آپارتاید جنسی افشا کرد.
در مبارزه مستقیم زنان ایران علیه جمهوری اسلامی طبعا حجاب همچنان نقش محوری را دارد و این تاکید ما بر افشاگری و مقابله با این حکومت بعنوان حکومت آپارتاید جنسی اتفاقا باید عزم ما را جزم تر کند برای اینکه علیه حجاب بمیدان بیائیم و زنان عملا در خود روز هشت مارس و بعنوان یک اقدام سمبلیک حجابها را کنار بگذارند . این فراخوان ما همچنان سر جای خودش هست. لغو آپارتاید جنسی و محکوم کردن این حکومت بعنوان حکومت آپارتاید جنسی یک عرصه ای هست که ما در یک مقیاس جهانی دنبال میکنیم و امیدواریم بتوانیم هر چه بیشتر سازمانهای مدافع حقوق زن سازمانهای مترقی و انساندوست و مدافعین حقوق بشر و اتحادیه های کارگری و غیره را متوجه این مساله کنیم، از آنها بخواهیم که حکومت اسلامی را محکوم کنند و همچنین دولتها را تحت فشار بگذارند، سازمانهای بین المللی را تحت فشار بگذارند، و از آنها بخواهند که حکومت اسلامی را محکوم کنند و روابط خود را با آن قطع کنند.
بی حجاب: رئوس فعالیت برای شناساندن جمهوری اسلامی بعنوان رژیم آپارتاید در سطح بین المللی و منزوی کردن آن در سطح جهانی از نظر شما کدام است؟
حمید تقوائی: همانطور که گفتم وقتی محور را مقابله با حکومت بعنوان یک رژیم آپارتاید جنسی قرار بدهیم آن موقع یک خواست اصلی 8 مارس امسال در ایران و در خارج کشور یاید لغو آپارتاید جنسی و محکوم کردن آپارتاید جنسی باشد. این باید یکی از شعارهای اساسی باشد. از نظر عملی یک قدم مهم و تعیین کننده در این راه کنار گذاشتن حجابها است. کنار گذاشتن و یا به اصطلاح برگرفتن حجابها در روز هشت مارس به مدت محدودی و بعنوان یک اقدام اعتراضی کاملا امکان پذیر است.
در سطح خارج کشور همانطور که گفتم ما تمام تلاشمان را میکنیم که تا با انتشار اطلاعیه ها و طومار ها و پتیشن ها از جانب سازمانهای مدافع حقوق زن، اتحادیه های کارگری و نیروهای مترقی و غیره چمهوری اسلامی بعنوان یک حکومت آپارتاید جنسی محکوم شود. ما سعی میکنیم موارد و مصادیق این آپارتاید را در مقابل چشم جهانیان قرار بدهیم و نشان بدهیم که چرا این حکومت دست کمی از حکومت نژادی در آفریقای جنوبی ندارد و چطور پنجاه درصد جامعه را رسما و علنا و قانونا انسان به حساب نمی آورد. این را باید به جهانیان نشان داد و اساس فعالیت ما این هست.
این را هم بگویم که هشت مارس تنها یکی از مناسبتها و فرصتها برای طرد جهانی حکومت اسلامی است. منزوی کردن جمهوری اسلامی فقط یک کمپین موردی نیست، یک سیاست اساسی حزب ما است که ما پیگیرانه دنبال میکنیم. امیدوارم در 8 مارس بتوانیم بیش از پیش و هر چه گسترده تر ماهیت کریه و ضد انسانی حکومت اسلامی را به جهانیان بشناسانیم.
No comments:
Post a Comment