با ما تماس بگیریدو نظرات خود را برای ما بفرستید....kian.azar@gmail.com برای ایجاد یک دنیای شاد،انسانی ،مرفه و برابر باید همه خواستاران آن تلاش کنند تا ایجاد آن میسر شود،بیایید با هم برای ایجاد آن تلاش و مبارزه کنیم

Tuesday, October 17, 2006

دوشنبه ۱۰ اکتبر روز جهانى عليه اعدام بود


براى متوقف کردن احکام اعدام همکارى جهانى لازم است

دوشنبه ۱۰ اکتبر روز جهانى عليه اعدام بود۔ به همين مناسبت سازمان عفو بين الملل در استکهلم سمينارى برگزار کرد۔ از من بعنوان فعال کميته بين المللي عليه اعدام دعوت شده بود که در باره اعدام در ايران بخصوص اعدام کودکان سخنرانى کنم۔
شب هنگام فرصت داشتم که به فردا٬ دوشنبه فکر کنم٬ براى دفاع از دهها کودک و زنى که درخطر اعدام فورى اند٬ براى آنها که حتى نامشان هم به بيرون درز نکرده٬ براى خانواده هايى که منتظرند تا درخارج کشور بشود کارى کرد و طناب نفرت مرگ را از گردن عزيزانشان با هر اتهام و جرمى که دارند٬ درآورد۔ انگار نگاههاى عاجز دختر نوجوان فاطمه حقيقت پژوه٬ با چشمان اشکبار پدر کبرى رحمانپور٬ چهر دردمند شهلا جاهد و ۔ ۔ ۔ درهم مى پيچيد٬ و هجوم تند احساسى دردناک و لجوج که بر باريکه اى از مرگ و هستى در کشمکش هستند را فراهم ميکرد۔ تمامى شب را با ياد آنها سپرى کردم٬ دهها بار خودم را به جاى همه آنها گذاشتم و ناباورانه احساس کردم اينها چقدر ساکتند! چقدر کم فرياد زده اند۔ چقدر کم از حق حياتشان دفاع کرده اند۔
به ياد لحظاتى افتادم٬ که در کنار ديگرانى که همه آنها شتابان مى کوشند تا اين روزها به مدد تلاشهاى بين المللى درمحافل و نهادهاى انساندوست و مدافع حقوق بشر٬ بشود کارى کرد۔ ارابه مرگ را از حرکت باز نگهداشت٬ طناب دار را از دستهاى کريه جلاد گرفت و به عمر مرگ و کشتار خاتمه داد۔
برايم شرکت درسمينار عليه اعدام اهميت داشت٬ هم اينکه اولين بارى بود که در چنين کنفرانسى شرکت ميکردم و هم از آنرو که سخن گفتن از مرگ اصلا کار آسانى نيست۔ پس بايد از همه وقتم استفاد کنم و فقط از ارزش زندگى بگويم تا کراهت مرگ و کشتار و اعدام دو چندان نمايان شود۔
با تمامى سوداها٬ شب تمام شد و خودش را به دست حوادث روز سپرد۔ منهم تمامى يادداشتهايم را به کنارى گذاشتم و تنها قلب پر دردم را با خودم برداشتم که در کنفرانس فقط و فقط آنرا مبنا قرار دهم۔

سالن کنفرانس را درمرکز شهر استکهلم پيدا کردم۔ فکر کنم اولين کسى بودم که به محل رسيده بودم۔ تک٬ تک افراد مى آمدند۔ طبيعى بود که هر که مى آيد مخالف جان ستانى از انسانهاست واين پيشاپيش حس احترامى را به فردى که نمى شناسم٬ ايجاد مىکرد۔
راس ساعت مقرر جلسه رسميت يافت۔ فضا بسيار صميمى و دوستانه بود۔ چهره ها دوست داشتنى و بى تکلف بودند۔ احساس نمى شد که جايگاه پانل با ديگر حاضرين درسالن فاصله اى دارد٬ به شکلى دل انگيز همه بر اين باورند که کشتار انسانها بدست دولتها قتل عمد دولتى است و اين قوت قلب بزرگى است۔

سخنرانانى از کشورهاى مختلف دراين سمينار شرکت کرده بودند که احکام اعدام در آنها کماکان از سوى آن دولتها صادر مى گردد۔ و هر کدام تم سخنرانى ويژه خود را داشتند۔
خانم رز مارى اسک در مورد کشور نيجريه و قوانين شريعه حاکم بر اين کشور صحبت کرد۔ از بيحقوقي زنان و قانونن قصاص که در اين کشور اجرا ميشود و اينکه سنگسار جزو قوانين جارى اين کشور است سخن گفت۔
سخنران ديگرى در باره اعدام در کشور چين و اينکه دولت چين چه شيوه هائي بکار ميبرد که اعدامها برايش ارزان تمام شود! سخن گفت۔
مهين عليپور از کمپين دفاع از حقوق زنان در ايران از موارد بيحقوقى زنان و ويژگىاعدام زنان درايران بعنوان يک مسئله مهم اجتماعى سخن گفت و اعلام کرد که متن سخنانش را به زودى چاپ خواهد کرد۔

وقتى نوبت من شد همان کارى را کردم که قلبم مى گفت٬ ياددشاتهاى درونم را خوندم! صحبتم را با بخشي از نامه کبرى رحمان پور آغاز کردم براى آنکه فرياد کبرا يک لحظه مرا امان نمى دهد٬ براى اينکه تمامى روز و شب مرا بهم گره زده است۔ تمامى آن کلمات انگار از قلب من و از دهان کبراى جارى مى شود!
گفتم فرياد استمداد کبري ازکشوري ميايد که در آن اسلام سياسي حقوق اوليه مردم را به وحشيانه ترين شکلي زير پا ميگذارد٬ از کشورى که مردمش حق انتخاب لباس خود را ندارند٬ زنان مجبورند بر طبق قوانين اسلام حجاب داشته باشند و زيبائي هاي بدنشان را از نگاه مردان بپوشانند۔ اگر زنان حجابشان را رعايت نکنند شلاق و زندان در انتظارشان است۔ در ايران مردم به جرم داشتن نظر مخالف شکنجه و اعدام ميشوند۔
در ايران اسلامي کودکان به شديدترين وجهي مجازات ميشوند چرا که بنا به قوانين اسلام يک دختر ۹ ساله زن محسوب ميشود و يک پسر ۱۵ ساله مرد٬ که اين با کنوانسيون حقوق کودکان آشکارا در تضاد است۔ به همين دليل کساني که به نام زن يا مرد "عاقل و بالغ" اعدام ميشوند طبق معيار جهان متمدن کودک اند۔ ايران بالاترين تعداد کودکان اعدامي در دنيا را دارد۔ سپس ادامه دادم: در خبر ها ميشنويم که کسي در ايران به ۵۰ ضربه شلاق محکوم شده است ولي آيا هيچوقت تصور کرده ايد اين در عمل يعني چه؟ در همين لحظه همان کارى را کردم که خودم مى کنم؛
از حاضرين خواستم لحظه اي خود را به جاي دختر بچه اي بگذارند که مثلا حجاب خود را "خوب" رعايت نکرده۔ او را به نيمکتي مي بندند۔ با اولين ضربه شلاق فريادش به آسمان مي رسد٬ با دومين ضربه اشک اش در مي آيد۔ ضربات زيادي لازم نيست تا خون از بدنش جاري شود ولي آيا اين باعث مي شود که جلاد از ادامه شکنجه دست بردارد؟ گفتم مجازات رابطه جنسي خارج از ازدواج در ايران سنگسار است۔ همين امروز هشت زن محکوم به اين مجازات غير انساني و وحشيانه در زندان هاي جمهوري اسلامي در انتظار سنگسار به سر مي برند۔ آيا به کسي که سنگسار مي شود فکر کرده ايد؟
من فکر کرده ام!
وقتي که ژيلاى ۱۴ ساله را مي خواستند سنگسار کنند۔ احساس مي کردم خودم را تا سينه در زمين چال کرده اند و به سر و رويم از هر سو سنگ پرتاب مي کنند۔ حس مي کردم چشمانم متلاشي ميشود٬ ديگر اعضاي صورتم يکي پس از ديگري آش و لاش مي شوند۔ چطور ميتوانيم ساکت باشيم وقتي خبر سنگسار و اعدام در جائي ميشنويم؟ چطور ميتوان بي تفاوت بود وقتي چنين وحشيگريهاي قرون وسطايي اي در بخشي از جهان صورت ميگيرد؟

حاضرين به شدت تحت تاثير قرار گرفته بودند۔ در ادامه به سياست مماشات دول غربي با اسلام سياسي اشاره کردم و اينکه چگونه منافع سياسى و استراتژيک دولتها٬ باعث ميشود دفاع از حقوق بشرشان به شعاري بي محتوي تبديل شود و نيز اشاره کردم چگونه مردم آزاديخواه سکولار و متمدن جهان ميتوانند بر سياست هاي مماشات طلبانه دولت خود اثر بگذارند و اينکه پارلمان اروپا و سازمان ملل هم از ترس کدر شدن رابطه با ايران عملا فشاري به دولت ايران نمي اورند۔
در ادامه من در مورد شيوه استثنائي کار کميته عليه اعدام توضيحاتي دادم۔ اينکه چگونه ما مىتوانيم با زندانيان ارتباط بگيريم و تا حدو زيادى از اعدامها در ايران با خبر شويم
۔ خبرو عکس محکوم به اعدام را به سرعت پخش کنيم٬ خبر را جهانى کنيم۔ با خانواده و وکيل اعدامي تماس بگيريم و به اين ترتيب جان بسياري را از مرگ نجات دهيم۔
در پايان از همه حاضرين که مثل خود من اشک درچشماناشان بود خواستم که اين جلسه را به يک اتحاد و هماهنگى جدى براى انجام کارى و نه فقط سخنرانى بدل کنيم۔ تاکيد کردم که من و شما براى انجام کارى که همانامتوقف کردن احکام اعدام در هر گوشه دنياست به اين کنفرانس آمده ايم۔ اگر الان شبکه خود را تقويت نکنيم وقت و انرژى زيادى را از دست داده ايم۔
جلسه با پرسش و پاسخ و بحث و گفتگو و تاکيد به همکارى همه جانبه براى فشار آوردن بر دولتها٬ در فضايى صميمى و دوستانه خاتمه يافت۔
افسانه وحدت
فعال جنبش بين المللى عليه اعدام۔
afsanehvahdat@yahoo.se

No comments: